“Nog voor ik kon lopen en praten, wist ik al dat ik wilde zingen”
Zingen is onderdeel van wie ik ben. Maar wát ik wilde zingen heb ik lange tijd niet geweten. Ik was overal wel een beetje goed in en nergens een grote uitblinker. Om uiteindelijk toch maar iets te kiezen, werd het musical. Om in de huid van een ander te mogen kruipen en daar een personage van vlees en bloed van te maken, vond ik heerlijk en bevrijdend. Ik heb mooie rollen in prachtige producties gespeeld en alles ging volgens het boekje. Toch ontbrak er al die tijd ook iets…
Toen ik moeder werd, deed ik een stapje terug van het podium. Ik trad het onbekende tegemoet en dat is een hele leerzame periode gebleken. Want wie ben ik eigenlijk wanneer ik niet zing? En waarom voel ik zo sterk dat ik móet zingen? Waar komt dat gevoel vandaan? Het antwoord op die vraag sloeg als de bliksem in toen mijn derde kind bijna 1 jaar oud was. En toen wist ik het. Alles viel op z’n plek. Precies op het juiste moment.
“Ik zing vanuit m’n ziel”
Om te raken, te helen, te troosten en me te verbinden. Wanneer ik zing, gaat het niet om mij. Er gaat iets door mij heen. Iets dat groter is dan ik. Het heeft me zoveel vrijer gemaakt in het zingen. Het hoeft niet foutloos en perfect te zijn. Het mag leven en écht zijn, het mag in het moment ontstaan. Ik open me en volg de stroom, de rest gaat als vanzelf.
Naast dat ik speel en zing in diverse producties, werk ik ook als Stembevrijder en Human Design coach.